olympos

Kapitalizm gölgesini satamadığı ağacı keser demiş sakallı ne kadar da doğru..

insan hayatında bazen doğallık arar.. insanın kirli kapital elinin değmediği bakir topraklar arar ya.. onlardan biriydi eskiden olympos..

her fırsatta bir kaç gün olsa da kaçarım o iki dağın arasında çardaklarda efil efil çam kokusu eşliğinde nefes alıp bünyeyi huzura gark ettiren yönünü.. antik uygarlıkların buz gibi dereyle soğutulduğu ateşin kalbinden denize yürüyüp tatlı ile tuzlunun herşeye inat birleştiği noktadan feyz alıp.. her an bir alexandr bir marianın kah cilveleşmesini kah kavgasını duyabileceğin kalıntılardan oluşmuş aykırı ve marjinal bir yeri.. yani olymposu.. severdim..

insanları cezalandırmak için karanlığa mahkum eden tanrılardan ateşi çalıp insansoyunu aydınlığa kavuşturan prometheusun yurdu olan olymposu..

ama gel gör ki.. kapitalist rant eliyle oranın kıymetini bilmememiş, anlamamış.. ve anlamayacak olan sırf değişiklik olsun diye sırf marjinallik olsun diye tükete tükete bitiremediği egosuna yeni kurbanlar arayışıyla gelip sıkılacağı bir yer olmuş olympos..

çekirge sürüsü gibi dadanıp kuruttuğunuz bu yer, bu yerler bizim nefes alanımız bilesiniz a conconlar.. a tatmin olamamış gençlik.. a duygudan ziyade apışarasına endexlenen zihniyet..

orası bizim.. gidin kendinize başka oyuncaklar bulun.. orası bizim gibi hala duygu hala samimiyet hala iki gram huzur istiyorum diyenlerin mekanı..

size heryer piyasa.. lütfen bizi rahat bırakın sadece selfie çekmeye gelenler.. dostlar alışverişte görsün diyenler.. o antik ruha taş toprak diyenler.. duygusuz hissiz insanlar.. iki kötü yerimiz var lütfen onlara da dokunup kirletmeyin.. lütfen..