tecavüz AKlandı

Bir an için gözlerinizi sıkıca kapatın. Varsa kendi çocuğunuzu, yoksa yeğenlerinizi yoksa komşunuzun arkadaşınızın çocuğunu gözünüzün önüne getirin. O kırmızı kurdelalı o kıvır kıvır saçlı o nazlı bakışlı kızları, o yaramaz küçük adamları bir düşünün. Ne kadar tatlılar değil mi. Düşünürken bile insanın içine bir sıcaklık bir gülümseme oturuyor dudaklarınıza.

Sonra sapık iğrenç bir yaratığın hoyrat ellerinin o çocuğun bedeninde gezindiğini düşünün. O dokunmaya öpmeye kıyamadığınız, o saçının bir teline gözünün bir damla yaşına dünyaları yakacağınız yavrulara şehvetle yaklaşan birini düşünün. Düşünemediniz değil mi ? Öfkeyle gözlerinizi açtınız. Daha ilerisini düşünmek bile istemiyorsunuz.

İşte düşüncesini bile beynimizin almadığı midemizin kaldırmadığı bu iğrenç muameleyi ülkemizde yaşayan o kadar çok çocuk var ki. Ve o çocuklar sahipsiz, o çocuklar neyin ne olduğunu bilmeden kendini kirli ve suçlu hissediyorlar. Onların omuzlarına öyle ağır bir yük bindiriliyor ki ömür boyu normal bir insan olarak yaşayamayacaklar.

Sonra, daha yaşadıkları travmayı atlatamadan onları korumakla görevli birileri çıkıp bir kereden bir şey olmaz diye açıklama yapıyor pişkin pişkin. Tecavüzcüleri, tacizcileri hayatını kaydıran insanlar dini imanı kitabı kullanarak birer birer ceza indirimi alıp elini kolunu sallayarak yeni kurbanlar peşinde dolaşıyor.

Bu çocukları koruyamayan bu çocuklara yapılanlara göz yuman, üç kuruş para alıp sesini kesen, çocuğunun yaşadığı insanlık dışı olayı hiç olmamış gibi kabul eden, tecavüze uğrayanı değil tecavüzcüyü koruyan, bir kereden bir şey olmaz diyen, bizi insanlığımızdan utandıran, çocukların gözüne bakamayacak duruma getiren ve onları aklayan herkes her kurum bu suçun ortağıdır.