kucaklayalım biz bizi

biliyorum hepiniz mutsuzsunuz, hepiniz gergin, bu gezegenden bu bed hayattan tiksiniyorsunuz.. tepeden tırnağa sanal bir balçığa batmış bedeninizden uzanıp, son nümerik nefesinizle bir dal tutuyorsunuz ama tutuğunuz dal elinizde kalıyor değil mi.. hiçbir şey istediğiniz gibi olmuyor, hiç kimse istediğiniz gibi davranmıyor değil mi.. son dönemeçte anlam yüklediğiniz her şey bir bir kayıp gidiyor elinizden anlamsızlaşıyor. huzursuz ruhlarınız bünyenizi kasıyor, kırılmış kalbiniz hayallerinizi gölgeliyor..

umutsuzluk denizinde boşa kürek çekip, sanal bir deniz fenerinden medet umuyorsunuz.. hepiniz yaralısınız hepiniz yorgun.. kan sızıyor ince çiziklerinizden farkındasınız. ellerinizle bastırıyorsunuz ama kan durmuyor.. hepiniz günaha bulaştırılmış masumlar, hepinizin ruhu kirletilmiş bilgelersiniz.. bilgisayar kabloları arasında bir ses bir nefes bir umut arıyorsunuz.. dokunurken klavyeleriniz soğuk tuşlarına yalnızlığınızı nakışlıyorsunuz..

oysa dinginlik size bir elektrik prizi kadar uzakta.. gelin çekelim fişleri bitirelim şarjları kendi içimize dönelim.. ne çıkarsa bahtımıza bulup çıkartalım doğrusuyla yanlışıyla basalım bağrımıza.. sevelim paçamıza yapışan zayıf yönlerimizi ne anlatıyorlar bir bakalım.. hele bi anlayıp dinleyelim zaaflarımızı eksik yönlerimizi bulup tamamlayalım.. kucaklayalım lan biz bizi..